Gevolgen van zwangerschapsdiabetes
Op korte termijn
Als je je goed laat opvolgen en behandelen, brengt zwangerschapsdiabetes geen ernstige complicaties teweeg bij je baby. De bloedsuikerwaarden zijn immers meestal pas te hoog na de 20ste week van de zwangerschap. Omdat de organen van je baby dan al gevormd zijn, is er geen verhoogd risico op aangeboren afwijkingen.
Zwangerschapsdiabetes kan bij de bevalling aanleiding geven tot:
- Een te zware baby. Dit verhoogt de kans op problemen bij de bevalling (zoals keizersnede, schouderontwrichting).
- Hypoglycemie bij je baby kort na de bevalling. Dit moet zeker opgevolgd worden; soms is een opname op de afdeling neonatologie nodig.
- Onrijpheid van de organen. Onrijpheid van de lever van de baby kan leiden tot geelzucht.
Mogelijke gevolgen voor de moeder zijn:
- Keizersnede en problemen bij de bevalling
- Teveel vruchtwater
- Vroeggeboorte
- Problemen met hoge bloeddruk tijdens de zwangerschap
- Urineweginfecties
Op lange termijn
In tegenstelling tot wat de term "zwangerschapsdiabetes" doet vermoeden, eindigt het verhaal niet bij de bevalling. Je mag niet vergeten dat dit een belangrijk signaal was van je lichaam! De zwangerschapsdiabetes verraadt als het ware de zwakke punten van je lichaam terwijl je daar anders misschien niets van zou merken. Je hebt dan ook een grote kans om tijdens een volgende zwangerschap precies dezelfde problemen te ontwikkelen.
30 tot 50% van de vrouwen die zwangerschapsdiabetes hebben gehad, ontwikkelt op een termijn van 5 à 10 jaar na de bevalling, blijvende diabetes.
En dit geldt niet alleen voor vrouwen die insuline nodig hebben voor de behandeling van zwangerschapsdiabetes. Ook wie niet echt last ondervindt van de zwangerschapsdiabetes of gemakkelijk voldoende controle van de bloedsuiker bereikt door een aangepaste voeding en voldoende beweging, heeft een sterk verhoogd risico op diabetes.
